Friday, June 29, 2018

Life is short, make it sweet!

"Life doesn't allow for us 
to go back and fix what
we have done wrong in the past,
but it does allow for us to live
each day better than our last"

Sebelum aku bercerita lebih panjang, lebih melalut...those yang rasa menyampah sebab si Juwin ni tak abis-abis update posting...asyik keluar  posing tudung, gambar anak-anak, gambar aku n the gang yg pantang ada program, mesti nak bergambar, post makanan....u better unfollow me..Please, do unfollow me..sebab aku ni memang suka jer nak posting macam2 walaupun tak penting. Sebab ini satu bentuk aku mencipta kenangan aku untuk anak2 aku...ok.. yang mana suka baca, kalau ada yang baik, boleh jadikan tauladan...yang merepek2 tu, just abaikan.hahahaha..sebab aku suka merapu tak tentu pasal gak.

Just nak tulis apa yang terlintas dalam kepala otak jer. Tak ada kena mengena dengan sesiapa ok. Dan tak menarik pun sebenarnya..hahhaha...saja2 nak update blog. Takut lupa terus aku ada blog yang aku create khas untuk anak2 aku baca tentang kehidupan mama diorang ni bila aku dah xde nanti. Especially kisah adik beradik diorang, arwah Iman. (miss u so much...).

Bulan ramadhan tahun ni, awal-awal aku cakap ngan mak aku, aku tak kisah dia nak puasa kat mana pun. Sebab kesian kat dia, duduk sorang-sorang kat rumah. Macam tahun lepas, memang dia bosan giler duk sorang-sorang. Aku keluar awal pagi, balik dah dekat nak buka. Sebab tahun lepas memang bz giler.Mak aku pun bila aku cakap camtu, memang dia nak duduk kat kampung jer. Biasala, mak2 mana suka tinggalkan rumah dorang lama2 kan...kecik ke, besar ke, tetap dia selesa kat rumah sendiri.Rumah aku pun bukan rumah sendiri. Masih menyewa. Kalau aku duduk rumah sendiri, wajibla aku bawak dia duduk ngan aku. Tak kirala macam mana pun. hahahaha

Tahun 2018 ni cam kerap balik kampung. Kering poket. hahahha...Awal mei balik mengundi, awal jun balik cuti raya. Nanti InsyaAllah bulan Ogos balik raya haji pulak. Pastu akhir tahun balik lagi. menghitung hari nak balik kampung sendiri. Dah tentu2 aku orang kampung. Tak kirala kampung aku kat ceruk mana pun. Kat jin bertendang pun, dah kampung aku.Sibuk sangat nak kisah aku duduk kat jin bertendang tu apa hal. Setakat ni dah berpuluh tahun merantau ni, belum lupa lagi jalan balik kampung, belum lupa lagi pintu rumah mak aku...so, ai is pelik ngan orang2 yg suka sangat duk sibuk aku duk kt mana...duit minyak, duit tol, semua bayar sendiri...tak pernah pun mintak duit ngan orang. Kecuali, bila time nak balik Johor semula, duit dh abis..aku mintak la ngan mak aku. hahahahaha...mak aku...bukan mak orang lain...

Bulan puasa tahun ni banyak skit cabaran. Faktor kesihatan pun perlu aku utamakan. So, aku slow sikit bab niaga. Sikit2 tu tetap on jugak. Tapi bak orang cakap, kadang2 Allah turunkan macam2 ujian untuk kita. Bulan ni jugakla keta nak jatuh sakit mcm tuan dia....huhuhu...mula2 lampu air bag nyala, pastu antar check..sampai bengkel lampu enjin pulak nyala...alaaa ko ni..main kejap nyala, kejap hilang. Masalahnya dah nak hari raya, lori dah tak jalan, so terpaksa tunggu lepas raya. memang dah terbayang duit akan melayang. Hadoi, dahla nak raya kan. huhuhu...

Hari raya tahun ni rasa macam penuh dengan rasa syukur. Bayangkan, dapat jumpa best friend masa sekolah rendah dulu. Kami last jumpa masa abis SPM dulu. Lepas tu dah tak jumpa. Giler lama tak jumpa. Dapat jumpa sejam tu rasa macam 5 minit jer. Banyak sangat kami nak kongsi. Walaupun kami ada berhubung kat FB atau mesej, tapi feeling tu tak sama dengan face to face. Lepas tu, dalam masa sejam, boleh pulak kengkawan sekolah rendah dulu ajak reunion. wasap ting tong ting tong pukul 3 lebih, reunion mula lepas asar. hahahaha...kami gamble jer masa tu. Dah ada group kan. Senang. Walaupun short notice, tapi we did it. Seronok. Yang penting dapat kumpul together, mengimbas cerita lama. Tu 1 moment yang seronok. Apatah lagi kami bersama di zaman kitaorg kecik lagi kan. Reunion sekolah rendah ni aku selalu join. Sebab kami jarang planning betul2 pun. Memang jenis terjah. Masuk dalam group, sapa yang ada kat kampung, yang free,jom jumpa kat mana2 port. Biasanya memang rumah big bos reunion, Syazwan.hahaha...
Cuma reunion sekolah menengah jer belum pernah ada kesempatan nak join. Selalunya memang takde kat kampung, so macam mana nak join. Jadi, janganla ada anggapan tak nak jumpa kengkawan lama, atau dah sombong. Dah kenapa, memang selama ni korang tengok aku sombong ke? Aku ni jenis muka memang masam dan tak pandai nak mula berbual sangat. Tapi kalau dah kenal, sebatu korang buleh dengar suara aku bercakap. Hahahahha...membebel sorang2...

Kawan ni datang dan pergi dalam hidup kita. Alhamdulillah, aku bersyukur sangat2 sebab aku dikelilingi kawan-kawan yang sangat baik. Sentiasa membantu, sentiasa support, sentiasa positif. Tak kira aku ke mana pun, kawan-kawan yang dah lama rapat ni, sentiasa ada dengan aku.Sentiasa menyokong aku. Kalau korang tanya, macam mana aku hadapi kehidupan aku yang dah macam dalam drama ni (bak kata kawan aku sorg ni)..jawapannya.."sebab korang"... Korang adalah kawan yang aku tak mampu nak jumpa setiap seorang sambil ucap, terima kasih sebab jadi kawan aku.Sebab bukan semua duduk dekat2 dengan aku. Tapi, walaupun jauh di mata, support dan doa diorang ni sentiasa ada untuk aku. Yang dekat dah tentula selalu jumpa. Tu yang tiba2 keluar posting gambar kek la, gambar makanan. Itu signature girls day out. hhahahaha..

Aku bersyukur dengan kehidupan aku sekarang. Walaupun tak sempurna macam orang lain, tapi aku tetap happy. Sebab pada aku, kita yang bertanggungjawab nak bahagiakan diri kita sendiri. Tak perlu tunggu orang lain bahagiakan kita baru kita nak rasa bahagia. Ruang bahagia itu terbentang luas. Banyak cara kita nak bahagia. Yang penting, aku tak kacau sesiapa. Tak minta duit dengan sesiapa. Aku nak pegi mana, nak makan apa. Semua aku tanggung sendiri.Ada masanya rasa nak makan kat gerai, masukla gerai. Ada masa nak makan tempat air cond, belek la purse. Kalau mampu aku masuk, kalau tak mampu, aku cari tempat berkipas. Semua tu pilihan kat tangan kita sendiri.Kerja hakiki ada, biz kecil2 pun aku buat, so ada masa kita rewardla untuk diri sendiri.  Aku dah cakap tadi, aku update kat FB dh sebab itu satu cara aku cipta kenangan untuk aku dan anak-anak aku. Kalau tak suka, unfollow jelah.Setakat makan kat Secret Recepi tu apa riaknyer pun. Semua orang mampu makan kat situ. Lainla tiba2 aku sarapan kat London, dinner kat Uzbezkistan ke. Kalau camtu, bolehla korang kata aku riak. Sebab aku ni cikgu biasa jer. Nak beli tiket gi London pun abis sebulan gaji aku. hahaha...

Macam panjang pulak aku membebel ni. ahhaha..okla. nanti sambung lagi next time. 
Actually tengah dalam planning nak run kan 1 program cahrity. Nanti next entry kita citer yer. 
Esok nak buka pre order tudung cam biasa. Dah sebulan setengah cuti. So, its time to keje keras. Esok birthday kakak, belum plan nak celebrate kat mana. Dah besar2 ni, celebrate simple2 jelah kakak...

By:
Juwin Salim
29 Jun 2018
5:19 pm










No comments:

Post a Comment